ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΟΣΕΤΕΕ
Η παρούσα βαθιά κρίση που βιώνουμε, ανέδειξε ανάγλυφα τον ανορθολογισμό και την έλλειψη δημοκρατικού στρατηγικού σχεδιασμού του «αναπτυξιακού» μοντέλου της χώρας Το ΄΄μοντέλο΄΄ αυτό στηρίχθηκε σχεδόν αποκλειστικά στα μεγάλα έργα υποδομών και στην στεγαστική πίστη. Η κατασκευή τους δε, ακολούθησε σχεδόν τυφλά την λογική της απορρόφησης για την απορρόφηση (ας κάνουμε τα έργα και μετά βλέπουμε…) και για κάποια χρόνια δημιούργησε μια μαγική, παραπλανητική εικόνα «ταχείας ανάπτυξης». Λόγω του μεγάλου πολλαπλασιαστή των μεγάλων, σύνθετων έργων υποδομής (από 3,5 έως και 7), έδινε υψηλό ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ. Με την άμπωτη όμως των κοινοτικών κονδυλίων και του ΠΔΕ, και πριν ακόμη το ξέσπασμα της κρίσης, φάνηκε η αναπτυξιακή γύμνια. Δεν θα αναφερθούμε στο παροξυσμικό παράδειγμα των ολυμπιακών έργων και της μετέπειτα πλήρους απαξίωσης τους. Ένα άλλο παράδειγμα εικονογραφεί κατά την γνώμη μας ακόμη πιο γλαφυρά την αποσπασματικότητα σχεδιασμού και εκτέλεσης των δημοσίων έργων αυτή την περίοδο: η κατασκευή της Εγνατίας Οδού προβλήθηκε, και θα μπορούσε να είναι έτσι, ως δρόμος ανάπτυξης. Μέσα όμως από τα πανηγυρικά εγκαίνια τμημάτων της, σχεδόν ανά εξάμηνο, λίγοι μπορούσαν να δουν την αντιφατική εικόνα: ενόσω ο δρόμος ανάπτυξης προχωρούσε και ολοκληρωνόταν, όλος ο βορειοελλαδικός χώρος που τον διατρέχει έσπαγε όλα τα ρεκόρ αποεπένδυσης, αποβιομηχάνισης και ανεργίας. Ο δρόμος ολοκληρώθηκε σε μια οικονομική έρημο. Και τώρα σπεύδουμε να τον ξεπουλήσουμε! Ο δρόμος ανάπτυξης αντί να γεννήσει «δουλειές», θεωρείται ο ίδιος ως «δουλειά», ως μία μηχανή είσπραξης διοδίων.
Απαιτείται λοιπόν, και μάλιστα επειγόντως, η κατάρτιση ενός στρατηγικού προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης, στα πλαίσια του οποίου το κατασκευαστικό σύμπλεγμα θα υπηρετεί μάλλον τα υπόλοιπα συμπλέγματα, παρά θα ακολουθεί μια αυτόνομη λογική. Αυτό το πρόγραμμα απαιτεί ευρεία κοινωνική διαβούλευση με τους συντελεστές του, με πλήρη εκμετάλλευση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων. Και το πρώτο από αυτά είναι το ανθρώπινο δυναμικό μας: επιστημονικό και τεχνικό. Στο γραφείο και το εργοτάξιο. Δεν μπορούμε να προσδοκούμε ανάκαμψη στον χώρο των Δημοσίων έργων με προσωπικό υποαμειβόμενο, ανασφάλιστο, επισφαλές, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις χωρίς τελικά αξιοπρέπεια.
Η ΟΣΕΤΕΕ στηρίζει το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων και των Σωματείων μας στον τεχνικό κλάδο τόσο στην ελεύθερη αγορά όσο και στις Α.Ε. του Δημοσίου απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που έχουν δεχθεί τα μισθολογικά και θεσμικά δικαιώματά τους τα τελευταία 3 χρόνια, αλλά και την επιχειρούμενη απαξίωση των αναπτυξιακών εργαλείων του τόπου μας με τελικό σκοπό την εκποίησή τους.
Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε σε μία καθολική αναμέτρηση απέναντι:
•Στην μη εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στις εταιρείες του κλάδου,
•Στις εξοντωτικές περικοπές των μισθών οι οποίες υπερβαίνουν τα τελευταία χρόνια το 50% για την τεράστια πλειοψηφία των τεχνικών υπαλλήλων,
•Τον εργασιακό μεσαίωνα στις επιχειρήσεις των εργολάβων και των μεγαλομελετητών, με τις συνεχείς απολύσεις, την πλήρη έλλειψη ωραρίου και την πάγια τακτική των εργοδοτών για καθυστέρηση ή μη καταβολή των δεδουλευμένων.
•Στην εργασιακή εφεδρεία ή διαθεσιμότητα,
•Την ανελέητη αύξηση των ασφαλιστικών μας εισφορών και την ουσιαστική παύση της δωρεάν παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης,
•Την ολοένα και μεγαλύτερη απαξίωση των Τεχνικών Α.Ε Δημοσίου Συμφέροντος ως αναπτυξιακών εργαλείων του τόπου μας με συνεχή αφαίρεση αρμοδιοτήτων, ατυχείς πρόχειρες προσπάθειες ΄΄ συγχωνεύσεων΄΄ και πολιτικούς χειρισμούς που οδηγούν στην εκποίησή τους (ΤΑΙΠΕΔ),
•Στην ολοκλήρωση της αποεπένδυσης του άρτια καταρτισμένου τεχνικού και επιστημονικού δυναμικού η οποία οδηγεί στην αποδυνάμωσή του τεχνικού κλάδου και των Εταιρειών Δημοσίου Συμφέροντος με την αποχώρηση εξειδικευμένου προσωπικού σε μεγάλα τεχνικά έργα στο εξωτερικό. Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό μία νέα γενιά μεταναστών με ειδικά χαρακτηριστικά γνώσης, ειδίκευσης και επάρκειας.
•Στην κατάσταση που επικρατεί στο σύνολο των τεχνικών Α.Ε. που διαχειρίζονται δημόσια έργα από την πλευρά του Δημοσίου την ώρα που οι ντόπιοι και ξένοι μεγαλοεργολάβοι που κατασκευάζουν τα μεγάλα δημόσια έργα δεν έχουν υποστεί καμία μείωση του εργολαβικού ανταλλάγματος, όταν παράλληλα μειώνοντας εξουθενωτικά τις αποδοχές των εργαζομένων τους σε συνδυασμό με τις εξωσυμβατικές απαιτήσεις τους, αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους.
Η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να δρομολογήσει άμεσα πρωτοβουλίες για την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων στον τεχνικό κλάδο, τόσο στην ελεύθερη αγορά όσο και στις Τεχνικές Α.Ε. του Δημοσίου για να μην μείνουν οι εξαγγελίες για ανάπτυξη στο ράφι.
H επανέναρξη των μεγάλων δημοσίων κατασκευαστικών έργων με όρους επωφελείς για το Δημόσιο είναι προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη.
Είμαστε εδώ συνάδελφοι, για να εκπροσωπήσουμε την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων.
Εκείνη την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων που θέλει μία υπεύθυνη, σοβαρή πρόταση και στάση από τα συνδικάτα.
Εκείνη την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων που θέλει την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Εκείνη την πλειοψηφία που θέλει – κάτω από συνθήκες απόλυτου σεβασμού των εργασιακών δικαιωμάτων- ανοιχτές τις επιχειρήσεις και τις εταιρίες.
Θα συναντηθούμε σε νέους αγώνες, για να ανατρέψουμε τις καταστροφικές πολιτικές ύφεσης και λιτότητας και να δώσουμε καθαρά και υπεύθυνα την μάχη υπέρ του κόσμου της εργασίας. |
